کنترل هورمون‌ها از راه دور با نانوذرات مغناطیسی
محققان موسسه “ام.آی.تی” در مطالعه اخیرشان با استفاده از نانوذرات مغناطیسی موفق به کنترل از راه دور رهاسازی هورمون‌ها شده‌اند.
سطح غیر طبیعی هورمون‌های استرس مانند آدرنالین و کورتیزول با انواع اختلالات سلامت روان از جمله افسردگی و اختلال استرس پس از آسیب روانی (PTSD) مرتبط است. محققان اکنون با استفاده از نانوذرات مغناطیسی راهی را برای کنترل از راه دور انتشار این هورمون‌ها از غده فوق کلیوی طراحی کرده‌اند.
محققان می‌گویند این رویکرد به آنها کمک می‌کند تا اطلاعات بیشتری در مورد چگونگی تأثیر ترشح هورمون بر سلامت روان کسب کنند و در نهایت می‌توانند راهی جدید برای درمان اختلالات مرتبط با هورمون ارائه دهند.
“پولینا آنیکوا” (Polina Anikeeva)، استاد دانشگاه علوم مغز و مهندسی مواد موسسه ام.آی.تی، گفت: ما به دنبال این هستیم که دریابیم چگونه می‌توانیم با تعدیل عملکرد اندام پیرامونی، اختلالات استرس را مطالعه کرده و درمان کنیم.
به همین منظور “دکل راسنفلد” (Dekel Rosenfeld)، محقق فوق دکترای این موسسه، نانوذرات مغناطیسی تخصصی تولید کرده است که می‌توانند به غده فوق کلیوی تزریق شوند. هنگامی که این ذرات در معرض میدان مغناطیسی ضعیف قرار دارند، کمی گرم می‌شوند و کانال‌های پاسخگو به گرما را فعال می‌کنند که باعث ترشح هورمون می‌شوند. از این روش می‌توان برای تحریک اندام در اعماق بدن با حداقل تهاجم استفاده کرد.
محققان موسسه ام.آی.تی قبلاً چندین نانومواد مغناطیسی از جمله ذره‌هایی که می‌توانند داروها را در زمان‌های دقیق در نقاط خاص بدن آزاد کنند، ابداع کرده بودند. در مطالعه جدید، محققان قصد داشتند با دستکاری ارگان‌هایی که خارج از سیستم عصبی مرکزی هستند و از طریق بررسی ترشح هورمون، درمان اختلالات مغزی را کشف کنند. یک نمونه مشهور محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال (HPA) است که پاسخ استرس را در پستانداران تنظیم می‌کند. هورمون‌های ترشح شده توسط غده فوق کلیوی از جمله کورتیزول و آدرنالین، نقش مهمی در افسردگی، استرس و اضطراب دارند.
به عنوان هدف تحریک ترشح هورمون، محققان تصمیم گرفتند کانال‌های یونی مسئول کنترل جریان کلسیم به سلول‌های آدرنال را مورد بررسی قرار دهند. این کانال‌های یونی با انواع محرک‌ها از جمله گرما فعال می‌شوند. هنگامی که کلسیم از طریق کانال‌های باز به سلول‌های آدرنال جریان می‌یابد، سلول‌ها، هورمون‌ها را پمپاژ می‌کنند. محققان برای تحریک این کانال‌های حساس به گرما که به طور طبیعی در سلول‌های آدرنال اتفاق می‌افتند، نانوذرات ساخته شده از مگنتیت (نوعی اکسید آهن که کریستال‌های مغناطیسی ریز را در حدود ۱/۵۰۰۰ ضخامت موی انسان تشکیل می‌دهد) را طراحی کردند. در موش‌ها، آنها دریافتند که این ذرات می‌توانند مستقیماً به غدد فوق کلیوی تزریق شوند و حداقل ۶ ماه در آنجا بمانند و در گام بعدی کانال‌های کلسیمی در موش‌ها را مورد بررسی قراردادند.
کانال حساس به گرما که آنها هدف قرار داده بودند، TRPV1 نام داشت و در بسیاری از نورون‌های حسی در بدن، از جمله گیرنده‌های درد یافت می‌شود. کانال‌های TRPV1 را می‌توان با کپسایسین فعال کرد.
کپسایسین یا کاپسی‌سین (Capsaicin) ماده‌ای شیمیایی از سرده کپسیکوم است. این ماده در فلفل‌های تند (سبز و قرمز) یافت می‌شود.
کانال‌های TRPV1در بین گونه‌های پستانداران یافت می‌شوند و متعلق به خانواده بسیاری از کانال‌های دیگر هستند که نسبت به گرما نیز حساس هستند. محققان اکنون قصد دارند از این روش استفاده کنند تا بررسی کنند که چگونه هورمون آزاد شده، بر اختلال استرسی پس از آسیب روانی و سایر اختلالات روانی تأثیر می‌گذارد.
منبع: ایسنا
